Značaj muzeja kao kulturnog dobra za razvoj informalnog obrazovanja

Abstract

Informalno obrazovanje je doživotni proces kojim se stiču znanja, razvijaju veštine i formiraju stavovi. U društvu visoke tehnologije i masovne kulture, informalno obrazovanje se realizuje u društvenim institucijama, ali i u ustanovama javnog informisanja i kulture. Informalna okruženja kao što su muzeji pružaju značajne potencijale za učenje, ali se uslovi razlikuju od onih u formalnim obrazovno-vaspitnim institucijama. Naglasak je na procesu učenja koje je samousmereno, dobrovoljno i personalno, a ishodi nisu unapred definisani. Muzeji su mesta gde ljudi pronalaze, istražuju i testiraju svoje ideje. Ključni elementi učenja u muzeju obuhvataju stvaranje veza između poznatog i nepoznatog i sticanje autentičnog iskustva kroz posmatranje izložbenih predmeta. To su mesta gde ljudi svih uzrasta mogu da uče vlastitim tempom, a učenje se odlikuje željom za otkrivanjem, slobodnim istraživanjem i deljenjem iskustava sa porodicom, prijateljima, vršnjacima i drugim posetiocima. Ovakva okruženja predstavljaju mesta intergeneracijskog učenja, omogućavaju učenje putem otkrića i socijalnu saradnju. Uloga muzeja kao kulturnog dobra za razvoj informalnog obrazovanja je značajna jer je učenje u najširem smislu rezultat interakcije koja se odvija u slobodnom vremenu između posetioca i muzejske sredine.