O novom konceptu planiranja infrastrukture

Abstract

Planning and development infrastructure in space, mainly means constant physicaltehnical expanding volume of networks and objects. However, neglected fact is conditional and clear link with movable structures, on the first place population, economic and other activities and needs. New planning infrastructure concept, except concerning the fact of constant physical and technological increasing of this systems, maintains exact analyses of sufficit and deficit infrastructure, real needs and possibilities to create bigger economical, social and ecological benefit with already exiting systems. Also, there is a question of chronological development inner and very expensive systems, who in most cases don’t have possibilities of fast pay-out neither direct economical profit, but otherwise their external and strategist value is evident. In that light, we can see a new concept of planning infrastructure in Serbia, witch contains modified experience of developed countries, adjusted to economical and social possibilities and needs of our community.

Upravljanje prostornim razvojem zahteva mobilizaciju celokupnih upravljačkih i stručnih resursa. Planiranje i razvijanje infrastrukture u prostoru, najčešće podrazumeva stalno fizičko-tehničko povećavanje mreža i objekata. Međutim, zanemarena je uslovljenost i jasna povezanost sa pokretačkim strukturama, na prvom mestu stanovništva, privrednih i ostalih aktivnosti i potreba. Novi koncept planiranja infrastrukture, osim uvažavanja stalnog fizičkog i tehnološkog povećavanja obima ovih sistema, podrazumeva egzaktnu analizu suficita i deficita infrastrukture, realnih potreba i mogućnosti da se sa postojećim sistemima ostvari veća privredna, socijalna i ekološka korist. Takođe se postavlja pitanje hronološkog razvijanja inertnih i veoma skupih sistema koji najčešće nemaju mogućnost brze isplativosti niti direktnog ekonomskog profita, ali je zato njihova eksterna i strateška korist evidentna. U tom svetlu se daje novi koncept planiranja infrastrukture u Srbiji, koji predstavlja modifikovana iskustva razvijenih zemalja, primerena ekonomskim i socijalnim mogućnostima i potrebama naše zajednice. Teži se na konstituisanju PLANIRANOG I PROGRAMIRANOG RAZVIJANjA INFRASTRUKTURE umreženog sa planiranim i programiranim razvojem svih ostalih prostornih struktura. Ipak, zbog nagomilanih tranzicionih problema u manjem obimu za ograničene prostore i korisnike primenjivaće se RAZVIJANjE INFRASTRUKTURE KAO REZULTAT STATISTIČKE VELIČINE, sa svim mogućim neizvesnostima i nepredviđenim negativnim efektima.