Pilot projekti u Srbiji kao modeli razvoja edukativnog turizma

Abstract

Edukativni turizam je specifičan oblik turizma koji kroz nastavu i učenje utiče na podizanje obrazovnog nivoa stanovništva. U Republici Srbiji se 2011. godina označava kao početak razvoja edukativnog turizma. Raspoloživi resursi određenog prostora značajno doprinose izboru modela edukativnog turizma. Od zastupljenosti nacionalnog parka, kulturno-istorijskog spomenika, retke biljne vrste, pešačke staze, blizine reke, jezera ili planine u lokalnoj sredini, zavisi da li će se primeniti model obrazovne farme, centra otkrića, centra za zabavu i obrazovanje ili tematskog centra. Svaki model omogućava učenje u skladu sa Nastavnim planom i programom, ali i šire sadržaje koji se ne nalaze u školskim programima. Nastavnici na ovaj način mogu da razviju edukativne programe koji učenicima omogućavaju sticanje i primenjivanje znanja kroz projektnu nastavu uz konkretne i očigledne primere. Kroz dobro osmišljene edukativne programe i aktivno angažovanje u realizaciji radionica van školskih objekata na konkretnim primerima učenici povezuju teoriju i praksu. Dobro osmišljenoj radionici sa konkretnim ciljevima, zadacima i aktivnostima, doprinosi i prostor u kome se radionica realizuje. Veliku ulogu u ovim projektima imaju seoske škole, čiji neiskorišćeni kapaciteti mogu da se koriste kao edukativni centri ili centri otkrića. Imajući u vidu postojanje međunarodnih i nacionalnih programa u oblasti obrazovanja i turizma, u radu se ukazuje na značaj pilot projekata u Srbiji kao modela razvoja edukativnog turizma.